لاس وگاس و اصالت لذت

"شهر رویایی پدیده شاندیز آرمانشهری که زود تر از موعد مقرر زندگی در آن جریان می یابد." کجایی رضا امیر خانی که کنار صفحه تلویزیون یه علامت سجده واجب بزاری.

پس آرمان شهر، شهریست که در آن بتوانی تا میتوانی تفریح و خرید کنید.

پس تو مشهد آرمان همه باید این باشه که برند شهر رویایی پدیده و نه حرم. البته نگران نباشید برای اینکه عذاب وجدان نداشته باشید خدمات زیارت مجازی هم داده میشه که کلا از این شهر بیرون نیاید.

بچه ها باید وقتی اسم مشهد رو میارید یاد شهر رویایی پدیده بیفتند.

پ.ن: پنیر هم دیگه کفایت نمیکنه. عقل یه موش هم این رو میفهمه نمیدونم صدا و سیما چقدر کلا عقل توش هست.

پ.ن: کاش میشد تو وبلاگ فریاد هم زد. ( باید به دوستم طه بگم که این امکان رو هم بذاره.)

پ.ن: دیگه بابای بچه ی توی تیتر وبلاگ کبوتر رضوی درباره شهر رویایی فقط حرف میزنه.

زبان

بیشتر مصیبت های ما از زبانه. امان از دست زبان.

نظر زدگی

سایت مشرق چند روز پیش مصاحبه ای رو با یکی از اساتید فلسفه انجام داد که خیلی جنجالی بود و ایشون کلی به ملا صدرا توپیده بود. من همه اش را نخوندم ولی امروز دیدم حدود 100 تا نظر برای این مطلب داده شده که بیشتر توپیدن به همدیگه است. 

برام خیلی عجیبه اصلا چرا باید یه سایت که مخاطب عام داره چنین مطلبی رو با یه عنوان تحریک کننده بذاره که همه بخونند. مگه فلسفه بحث کوچه و بازاره؟ بابا آقای بروجردی به زحمت به علامه طباطبایی اجازه داد به صورت خیلی محدود اونم قانون رو درس بده نه اسفار رو.

حالا از کار عجیب این سایت که بگذریم واقعا آدم به نظر ها که نگاه میکنه یه جور نظر زدگی می بینه، مگه مجبوریم نظر بدیم اونم درباره یه چیزی که اصلا هیچی ازش نمیدونیم. اصولا این آفت نظر زدگی خیلی تو جامعه ما باب شده. همه درباره همه چیز نظر میدند اونم نظر نهایی یعنی مرده باد یا زنده باد. 

پ.ن 1:البته نظر دادن درباره محدوده اطلاعات خودمون خوبه و حتی اگه در محدوده هم نبود میشه نظر تقریبی داد و نه متقن. این نظر داشتن یکی از ویژگی های خوب ایرانی هاست ولی داره افراطی میشه.

پ.ن 2: الان خودمم هم نظر متقن دادم. اگه  نظر مخالفی باشه که منطقی باشه این مطلب برداشته خواهد شد.

پ.ن 3: لینک مطلب سایت مشرق فقط برای مشاهده و نه خوندن و نظر دادن.

پ.ن 4: چقدر توی این مطلب کلمه نظر بود نظر زده شدم :).

پ.ن 5: سیدنا سروش زحمت کشیدند برای این حاشیه یه متن نوشتند که توی نظراته حیفه نبینید.

انا لله و انا الیه راجعون

شبکه نمایش صدای و سیمای جمهوری اسلامی ایران این هفته فیلم های یکی از بازیگران زن هالیوود رو پخش میکنه. الان این شبکه رو آوردم دیدم داره روی عکسهای مختلف و فیگور های مختلف این بازیگر زندگی نامش رو با آب و تاب تعریف میکنه.

همین حتی حال فحش دادن هم دیگه ندارم.

غزه، فتنه و این بار ما

مطلبی که توی کافه حزب الله درباره غزه خوندم من رو به فکر واداشت. دشمن همیشه از شکست های گذشته اش درس گرفته اگه در فعالیت هایی که غرب قبل از این تهاجم انجام داده دقیق بشید این نکته رو به وضوح میبینید.

در جنگ 22 روزه یکی از نقاط قوت ما چند رسانه بین المللی بود که در اختیار داشتیم اما چند هفته قبل این رسانه ها در محدودیت قرار دادند.

فتنه سوریه باعث شده که به خاطر مواضع اشتباه فلسطینی ها حساسیت ما نسبت به مسئله فلسطین کاهش پیدا کنه.

و در آن طرف هم وابستگی فلسطینی ها به مواضع جمهوری اسلامی به کمترین حد خود رسیده.

خط تامین مقاومت یعنی سوریه مشغول فتنه است و رابطه خودش رو با حماس از دست داده.

از مطالب بالا به نظر می رسه  حماس بیشتر روی حمایت مصر حساب کرده.

مصر بعد از انقلاب هنوز دارای مواضع شفاف دولتی نیست. محمد مرسی اصلا قابل اطمینان نیست (نامه اون به مقامات اسرائیل رو که یادتون هست.)لینک1،لینک2

فعالیت های امیر خائن قطر هم خیلی مشکوکه. البته اون رو هم میشه در پازل وابسته کردن مقامات حماس به قطر و مصر تعریف کرد.

در کل تحلیل من از این وقایع اینه که دشمن بدون فکر وارد این معرکه نشده و این یک جنگ نظامی صرف نخواهد بود. امکان داره مصر در میانه جنگ از پشت به حماس ضربه بزنه و یا با تغییر مواضع به صورت تدریجی مواضع مسئولان حماس را به سمت سازش بکشونه.

البته این مکر دشمنه (و مکروا و مکر الله والله خیر الماکرین(54 آل عمران) ) به نظر توان موشکی فلسطینی ها باعث شده که برنامه های دشمن به هم بریزه ولی باز هم نباید به سبک خبرگزاری فارس و رجا و ... دشمن رو اینقدر ناتوان فرض کرد.

اینبار ما (بچه حزب اللهی ها) هم در معرض فتنه هستیم. اینبار دشمن رو ذهن و فکر ما هم عملیات کرده باید هوشیار باشیم.

عذاب قبر

خدایا اگه فشار شب اول قبر هم مثل فشار توی متروست از همین الان توبه میکنم.

ما برای اسلام یا اسلام برای ما

چهار شنبه بعد از ظهر برای عزیمت به قم به ترمینال جنوب رفتم اما یادم نبود که این هفته تهرانی ها 3 روز تعطیلند و ترمینال غلغله بود.

قیمت سواری قم 15 الی 20 تومان بود!!!!

اتوبوس مخصوص قم نبود ولی تعاونی ها پشت سر هم اتوبوس کاشان می گذاشتند (ما هم مجبور شدیم بلیط کاشان رو بپردازیم.) و به سرعت پر میشد (مگه کاشان چقدر جمعیت داره کاملا معلوم بود که برای گرفتن پول بلیط بیشتر از قمی هاست.)

چرا به هم رحم نمی کنیم. چرا به خودمان رحم نمیکنیم مگه مال حرام شاخ و دم داره.

خاطره ی جالبی رو میخوام از همین وضعیت ترمینال جنوب اما در روز قبل از نیمه شعبان سال 85 تعریف کنم.

با دو نفر از دوستانم بودم و آن روز هم مانند 2 روز پیش جمعیت زیادی آمده بودند با این تفاوت که بیشتر می خواستند به قم بروند برای رفتن به مسجد جمکران کرایه های سواری ها در آن روز هم به نسبت آن سال بسیار زیاد شده بود. راننده پیکانی که کرایه ی بالایی رو میخواست دیدیم تسبیحی در دستش بود.

دوستم به او گفت این تسبیح چیه دستت.

گفت اسلامه.

دوستم: اسلام میگه این جوری مردم رو اذیت کنی.(به دلیل سپری شدن زمان مضمون جمله یادمه.)

راننده: اسلام کجا بود اون زمانی که کلی اینجا می ایستادیم یه مسافر هم گیر نمیومد.!!!!!!!!!!!!!!!!!