مطلبی هست که چند وقته فکرم رو مشغول کرده و میخواستم که در این باره بنویسم ولی گفتم شاید هنوز زوده. اما دیگه دل رو میزنم به دریا و به خدا توکل می کنم.
اون مطلب شروع نوشتن درباره انتخابات پیش روست. راستش رو بگم از الان دلهره عجیبی برای این انتخابات دارم.
در واقع ما به عنوان بچه حزب اللهی ها درسته که در جریان فتنه 88 بودیم ولی اصلا در محدوده فتنه نبودیم. منظورم اینه که اون زیربنا هایی که فتنه 88 روی اون بنا شده بود اصلا در ما وجود نداشت. مثلا بیشتر ما به کاندیدای پیروز رأی داده بودیم. به عبارتی ما در این فتنه امتحان سختی نداشتیم. بلاخره روز غربال شدن ما هم میرسه و چه بسا همین انتخابات پیش رو باشه.
این رو به خاطر تجربه انتخابات مجلس میگم. بحثی که بین بچه حزب اللهی ها در طرفداری از دو گروه پایداری و جبهه متحد در گرفت نشون میداد که کم کم آزمایش سخت ما هم داره فرا میرسه.
انتخابات پیش رو از همین الان هم پیچیده به نظر میرسه افراد مختلفی اعلام آمادگی کردند. من سه تا پیشنهاد دارم:
1- قبل از اینکه فضا احساسی بشه و بیانیه ها صادر بشند و بزرگتر ها تصمیمشون رو برا ما بگیرند بررسی کاندیدا ها رو شروع کنیم. بلاخره تا الان چند نفر گفتند که میخواند کاندیدا بشند. حداقل میشه رو این چند نفر بحث کرد. عملکردشون بررسی بشه و مواضع واقعیشون مشخص بشه.
2- معیار های انتخاب مورد بحث قرار بگیره.
3- شبهه ها مورد بررسی قرار بگیره. مثلا یه شبهه ای که حتما تو این انتخابات مطرح میشه شبه رأی به اصلح غیر مقبول یا رأی به صالح مقبوله. خودم واقعا نمیدونم.
